Сохтани дастаҳо як роҳи муҳими баланд бардоштани ҳамбастагӣ ва рӯҳияи ҳамкорӣ гардид. Бо мақсади таҳкими робитаи байни даста, мо як гурӯҳи бинокории берунӣ ташкил кардем, ки макони он дар деҳоти зебоманзар интихоб шудааст, бо мақсади таҳкими ҳамдигарфаҳмӣ ва дӯстӣ дар фазои ором.
Омодасозии фаъолият
Ба тайёрии машгулият аз рузхои аввал аз тарафи хамаи шуъбахо чавоби мусбат дода шуд. Барои бомуваффақият гузаштани чорабинӣ моро ба чанд гурӯҳ тақсим карданд, ки ба ороиши майдон, ташкили фаъолият ва таъминоти моддӣ масъул буданд. Мо пешакӣ ба макони баргузории чорабинӣ расидем, хаймаҳои заруриро барои чорабинӣ насб кардем, нӯшокиҳо ва ғизо омода кардем ва таҷҳизоти садоиро барои омодагӣ ба мусиқиву рақсҳо омода кардем.
Раксу суруд
Чорабинӣ бо намоиши рақси дилчасп оғоз ёфт. Аъзоёни даста ба таври стихиявї гурўњи раќсї ташкил намуда, дар баробари мусиќии болаззат дар зери шуоъњои офтоб дилњояшонро мераксиданд. Тамоми саҳна пур аз нерӯ буд, зеро мо тамошо кардем, ки ҳама дар рӯи алаф бо табассуми шодӣ дар чеҳраашон арақ мекашиданд. Пас аз рақс ҳама дар гирду атроф нишаста, озмуни сурудхонии ғайриоддӣ доштанд. Ҳар як шахс метавонист суруди дӯстдоштаи худро интихоб кунад ва дилҳои худро суруд. Баъзеҳо таронаҳои классикии кӯҳнаро интихоб карданд, дигарон бошад, таронаҳои машҳури замонро интихоб карданд. Бо оханги форам хама гох-гох бо хор суруд мехонанду дигарон кафкубй мекарданд ва фазо бо хандахои доимй торафт бештар шавку хавас менамуд.
Арқакаш
Дарҳол пас аз анҷоми ин чорабинӣ артиш баргузор шуд. Созмондиҳандаи чорабинӣ ҳамаро ба ду гурӯҳ тақсим кард ва ҳар гурӯҳ саршор аз рӯҳияи ҷангӣ буд. Пеш аз огози бозй хама машкхои гармкуниро анчом доданд, то ки осеб надиханд. Бо фармони довар бозингарон ресмонро кашиданд ва манзара якбора тезу тунд ва пуршиддат шуд. Садои доду фарьёд ба гуш мерасид, хама бахри командаи худ кушиш менамуданд. Дар рафти бозй аъзоёни команда якди-гарро рухбаланд намуда, як-дигарро шод мегардониданд, рухияи коллективиро нишон медоданд. Баъди чанд даври мусобика як гурух нихоят галаба ба даст овард, бозигарон шоду хуррам шуданд ва аз шодй лабрез шуданд. Арқанкашӣ на танҳо омодагии ҷисмонии моро баланд бардошт, балки ба мо имкон дод, ки лаззати ҳамкориро дар мусобиқа эҳсос кунем.
Вақти барбекю
Баъди бозй шиками хама ларза мегашт. Мо сессияи деринтизораш барбекюро оғоз кардем. Пас аз фурӯзон шудани оташдон, бӯи барраи бирёншуда фазоро фаро гирифт ва дар як вақт дигар барбекюҳо идома доштанд. Дар вакти барбекю гирд омада, бозй мекардем, суруд мехондем, дар кор чизхои шавковарро мухокима мекардем. Дар ин вакт фазо торафт осудатар мешуд ва хама дигар расман набуда, бо хандаи доимй.
Хулосаи фаъолият
Вакте ки офтоб фуру мерафт, фаъолият ба охир мерасид. Тавассути ин фаъолияти берунӣ, муносибати байни аъзоёни даста наздиктар шуд ва мо қобилияти кори дастаҷамъона ва шарафи коллективии худро дар фазои осуда ва хушбахт баланд бардорем. Ин на танҳо як таҷрибаи фаромӯшнашавандаи сохтани гурӯҳ, балки хотираи гарм дар дили ҳар як иштирокчӣ мебошад. Мунтазири фаъолиятҳои навбатии гурӯҳӣ, мо якҷоя лаҳзаҳои зеботареро эҷод хоҳем кард.
Вақти фиристодан: октябр-16-2024